Nu mag ik je zomaar even vasthouden. En met al mijn gebrabbel zie ik in je gezichtje een glimlach verschijnen. Wat ben je een moedig meisje. Te bedenken hoe je leventje begon en hoe liefdevolle armen in het kindertehuis je nu koesteren.
Wat ging er in je moeder om?
Was ze in de war, in paniek, of zag ze een leven met jou niet voor zich? We zullen het waarschijnlijk nooit weten.
Ezechiël 16
Ik moet denken aan een stukje uit de Bijbel dat staat in Ezechiël 16: ‘Toen je werd geboren, was er niemand die voor je zorgde. Niemand gaf iets om je toen je werd geboren. Je was gewoon weggegooid in het veld. Toen kwam Ik voorbij. Ik zag je daar liggen. Ik zei tegen je: ‘Leef! Ik wil dat je leeft!”
Kopie
Jouw verhaal lijkt wel een kopie. Ook jij werd gevonden aan de rand van een stukje akkerland; je navelstreng hing nog aan je. Schaars gekleed in een dekentje gewikkeld, liggend op de koude grond. In de vroege ochtendschemer komt een jonge vrouw langs die jou vindt, totaal verkleumd. Ze brengt je naar het politiebureau. Vandaar ga je naar het ziekenhuis en een aantal dagen later ben je zo aangesterkt dat je in ons kindertehuis een plekje vindt. En ergens in dit hele proces heeft iemand jou twee prachtige namen gegeven die licht en moedig betekenen.
Lief klein meisje
Lief meisje, je zult geadopteerd worden en wat hoop en bid ik dat je in een liefdevol gezin mag opgroeien. En dat je voluit mag leven en DE bron van licht mag leren kennen